Zabiegi konserwatorskie.
Konserwacja starych mebli jest o wiele trudniejsza i bardziej skomplikowana niż wykonanie mebla nowego. Nie chodzi tu bowiem wyłącznie o przywrócenie funkcji użytkowej mebla, ale także o doprowadzenie go do pierwotnego wyglądu, przy zachowaniu jego autentycznej substancji i przy jak najmniejszej ingerencji.
Dzisiaj stary mebel powinien być traktowany jak dokument historii, wymagający zachowania wszelkich jej śladów: starości i użytkowania, znaków, sygnatur i innych symboli. Przy takim założeniu każda konserwacja powinna się kończyć, gdy zaczyna zacierać cechy oryginału. Niektórzy konserwatorzy mebli wykazują skłonność do robienia obiektu „na nowy”, w imię rzekomo solidnej pracy, ukrywając ślady użytkowania oraz wszelkich napraw. Czasem także odtwarzają wygląd mebla dawno już zmienionego, choć nie dysponują odpowiednim wzorcem. Co najgorsze podejmują próby jego ulepszenia i zmodernizowania, zmieniając proporcje czy ozdoby. Obecnie jednak coraz częściej przestrzega się, by zabytkowe meble były odnawiane z zachowaniem zasad sztuki konserwatorskiej.