Rozwój gitary w XX wieku

Rozwój gitary w XX wieku.


Na początku XX wieku zaczęto stosować plastikowy kołnierz ochronny umieszczony na pudle rezonansowym. Tego typu gitarą był Gibson Style O. Ponadto charakteryzowała się ona dość fantazyjnymi wycięciami pudła. Inny model, Gibson L-4 posiadał natomiast pręt usztywniający w szyjce. Kolejny, L-5, został wyposażony w wewnętrzny rezonator o nazwie Virzi, a ponadto wyróżniał się dwoma otworami rezonansowymi typu f.

Lata dwudzieste przyniosły nowe konstrukcje rezonatorów autorstwa braci Dopyera, które wytwarzały zupełnie nowe brzmienie. Rezonatory te stosowano nie tylko w gitarch z drewnianym pudłem rezonansowym, ale także w gitarach metalowych. Przykładem takiej gitary jest National Style O.

Rickenbacker Electro Spanish z 1931 roku to pierwsza gitara, w której zastosowano przetworniki elektromagnetyczne. Gitary tego typu zostały określone jako elektro-akustyczne, a wielu producentów rozpoczęło ich produkcję. Gibson stworzył model ES-150, w którym przetwornik został umieszczony tuż przy szyjce.

Rozpoczęto eksperymenty zmierzające do zastąpienia pudła rezonansowego litym drewnem. Efektem tych poczynań była np. gitara Bigsby Merle Travis, której korpus stanowiło lite drewno. Inną ciekawą konstrukcją z tego okresu jest gitara skonstruowana przez Les Paula, która posiada szyjkę przymocowaną do sosnowej deski, będącej przedłużeniem szyjki. Na desce umieszczono przetworniki i strunociąg. Oprócz tego gitara ta posiada zwykłe pudło od gitary akustycznej.

W roku 1950 powstał Fender Broadcaster (później: Telecaster), pierwsza seryjnie produkowana gitara z korpusem wykonanym z litego drewna. Dwa lata później pojawił się pierwszy Gibson Les Paul, również z litego drewna. Gitara ta posiadała wiele elementów z wcześniejszych modeli elektro-akustycznych. W 1953 roku ukazał się Fender Stratocaster, będący rozwinięciem idei Telecastera. Dodatkowo Stratocaster miał zamontowany system Vibrato.

Kolejnymymi ciekawymi modelem były trzy gitary Gibsona: Flying V, Explorer, Futura i Moderne. Modele te posiadały intrygujące kształty jak na lata pięćdziesiąte. Wszystkie zostały wyposażone w dwa Humbuckery oraz mostki Tune-O-Matic.

Na początku lat sześćdziesiątych powstał następca Les Paula – Gibson SG. Nowością była szyjka o bardziej płaskim profilu, która dodatkowo została wklejona w korpus na wysokości 22 progu, co zwiększyło komfort gry poprzez łatwiejszy dostęp do wysokich pozycji na szyjce.

W roku 1966 firma Ovation stworzyła gitarę z pudłem rezonansowym wykonanym z włókna szklanego. Gitara ta była wyposażona w przetworniki piezoelektryczne i stanowiła bardzo nowoczesną konstrukcję. Z kolei w roku 1977 skonstruowano pierwszą gitarę-syntezator. Producentem tego instrumentu była firma Roland, która nazwała go GS-500. Zewnętrznie była to gitara wzorowana na Les Paulu, jednak działała zupełnie inaczej, niż znane dotąd modele, gdyż sterowała syntezatorem Roland GR-500.

Lata osiemdziesiąte to masowa produkcja nowoczesnych gitar z wibratorem Floyd-Rose. Na uwagę zasługują tu konstrukcje firmy Steinberger, wykonane z kompozytu grafitowo-epoksydowego, wyposażone w specjalny mostek z wibratorem i pozbawione główki (jej funkcję pełni mechanizm umieszczony przy mostku).