Naprawa uszkodzeń powierzchniowych mebli

Naprawa uszkodzeń powierzchniowych mebli.

Metoda likwidacji wgnieceń parą
Połóż na wgnieceniu mokrą szmatkę i przyciśnij do podłoża gorącym żelazkiem (po lewej) lub lutownicą (po prawej), przesuwając lekko, by uniknąć przypalenia drewna. Po jakimś czasie drewno spęcznieje i ubytek wypełni się.
Innym rozwiązaniem jest zawinięcie tamponu z waty w czyste lniane płótno, namoczenie we wrzątku i dociśnięcie do wgniecenia (czynności te trzeba powtórzyć kilka razy). W obu przypadkach, po odczekaniu kilku godzin, wyszlifuj powierzchnię i polakieruj.

Wypełnianie głębokich zadrapań
Nabierz na pędzelek wybranego lakieru i „namaluj” wzdłuż rysy kilka warstw, tak aby wypełnienie wystawało ponad powierzchnię. Wygładź papierem ściernym i przetrzyj płynem do polerowania metali.

Na powierzchni mebli często pojawiają się wgniecenia, zadrapania i inne drobne uszkodzenia. Są to istotne dowody autentyczności antyków; często wytwórcy kopii starych mebli umyślnie je w ten sposób postarzają.
Być może drobne wgniecenia czy otarcia nie przeszkadzają ci cieszyć się urodą mebla, jeśli jednak zechcesz je usunąć, nie nastręczy to wielu kłopotów. Tak czy inaczej, staraj się regularnie polerować meble, przykrywaj stoły obrusami i makatkami i wycieraj mokre plamy, nim powstanie przebarwienie.
Jeśli lakier jest przypalony, możesz spróbować wetrzeć w uszkodzone miejsce płyn do polerowania metali. Jeśli nastąpiło zwęglenie drewna, musisz wyskrobać zaczernienie ostrym, zaokrąglonym nożem. Wypełnij ubytek szpachlówką; jeśli jest płytki, wyrównaj grubszą warstwą lakieru.
Ubytki – w zależności od rozmiarów – można zakleić różnego rodzaju wypełniaczami. Zawsze pamiętaj o dokładnym dopasowaniu barw.
Wosk jest idealnym materiałem wypełniającym małe otworki, np. po kornikach. Przy użyciu malej lutownicy rozpuść w metalowym naczynku kredki świecowe, dobierając odpowiedni kolor.
Po ostudzeniu wepchnij wosk w zagłębienia nożem lub pilnikiem, następnie wygładź odwrotną stroną papieru ściernego. Nanieś lakier.
Do wypełniania większych otworów służy gotowy kit, sprzedawany w wielu odcieniach naturalnego drewna.
Za pomocą giętkiego ostrza wepchnij kit w ubytek, tak by lekko wystawał ponad naprawianą powierzchnię, a po stwardnieniu zeszlifuj papierem ściernym.
Kit nadaje się też idealnie do odtwarzania ubytków krawędzi. Wepchnij kit na miejsce za pomocą ostrza noża, odtwarzając z grubsza kontury krawędzi.
Po zastygnięciu zeszlifuj.

Wgniecenie można zatuszować lakierem; jeśli jest głębokie, musisz najpierw użyć szpachlówki do drewna lub kitu o odpowiedniej barwie, by wyrównać powierzchnię. Małe stłuczenia i wgniecenia można namoczyć wodą, by drewno spęczniało. Najpierw trzeba usunąć lakier benzyną lakową, a następnie zadziałać na powierzchnię wodą i temperaturą. Spęczniałe drewno musi wyschnąć, dopiero wtedy można je wyszlifować, zabejcować i nanieść warstwę lakieru.

Drobne zadrapania można zlikwidować wcierając płyn do polerowania metali lub zatuszować pastą do butów, albo też specjalnym preparatem do porysowanych powierzchni. Głębsze rysy trzeba wypełnić woskiem, lakierem lub rozrzedzonym pigmentem. Nowoczesne lakiery są dość gęste, by można je nakładać bezpośrednio z puszki. Politura jest zbyt rzadka, więc musisz wylać ją do płaskiego naczynia i poczekać aż lekko zgęstnieje. Jeśli rysa jest tak głęboka, że sięga podłoża, zachodzi konieczność usunięcia warstwy lakieru i polakierowaniu powierzchni od nowa.